Δημήτρης Χορν: Εγώ να ζηλέψω εσένα; Μα εγώ είμαι νέος! Ζηλεύει η άνοιξη τη βαρυχειμωνιά;
Αλίμονο στους νέους
Σώτος: Για να μπλέξει κανείς μαζί σου πρέπει να είναι βλάκας ή ηλίθιος.
Στάθης Ψάλτης: Κι εσύ τι απ' τα δύο είσαι;
Βασικά καλησπέρα σας
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!
Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!
Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο
Λίλλη Παπαγιάννη: Εδώ παιδάκι μου δεν είναι εταιρεία. Είναι αντρολίβαδο! Σύμβουλοι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες. Τόσοι άνδρες μέσα στην εταιρεία και δεν σε συγκίνησε κανείς;
Δεσποινίς διευθυντής
Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε, γιατί η κυρά Παναγιώτα είναι εκατόν πενήντα κιλά...
Διπλοπενιές
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Έτσι που καταντήσαμε δε μπορώ να χαρώ τίποτα. Απ΄ τη μια η κόρη μου αρραβωνιάστηκε αυτό το σαχλαμάρα που όλο σαλιαρίζει, απ΄ την άλλη εσύ το ΄χεις ρίξει στην κοσμική ζωή και στο χαρτί... Τι απόμεινε για το φουκαρά τον Αποστόλη; Όχι, σε ρωτάω, τι απόμεινε;
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Εγώ Στόλη μου, δε σου φτάνω εγώ;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εσύ παντρεύτηκες τους βαλέδες και τους μπαλαντέρ!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Άντε ρε Κωστάκη... Που σε έστειλα, στο Βόρειο Πόλο; Ή το κάνεις επίτηδες για να με εκνευρίζεις... Άντε καημένε, πάρε κανένα τηλέφωνο, στείλε κανένα τηλεγράφημα να δω κι εγώ πόσα χιλιάρικα εισέπραξες... Άντε και μου ΄πρηξες το συκώτι...
Υπηρέτρια: Καλέ κύριε, μονολογούτε, μονολογούτε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ναι ρε. Μονολογούμε, μονολογούμε! Εσύ τι θες;
Υπηρέτρια: Τίποτις. Ήρθα να σας πω τι μεγάλη επιτυχία έχει το πάρτι μας.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βρε άντε πήγαινε από ΄δω θεότρελη! Όλα τα ΄χει η Μαριωρή, ο φερετζές της λείπει!
Υπηρέτρια: Καλά λένε λοιπόν πως είστε γρουσούζης και ανάποδος!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Πάμε. Αλλά όχι μ΄ αυτά τα μούτρα!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Γιατί, τι έχουν τα μούτρα μου; Τώρα τα 'πλυνα!
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Δε θέλω να καταλάβουνε τις οικονομικές μας στενοχώριες. Να είσαι πιο χαρούμενος!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Υπηρέτρια: Διονύσης
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Υπηρέτρια: Διονύσης
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Απαιτώ αυτή η κουδόυνα να φύγει από ΄δω μέσα!
Κώστας Βουτσάς: Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σου ζήτησα εγώ γυαλιστερή γυαλιστερή κουδούνα;
Κώστας Βουτσάς: Ε, εσένα θα σου φέρουμε αγυάλιστη!
Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο Άρης γύρισε;
Ρένα Βλαχοπούλου: Από τώρα το παιδί;
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ε βέβαια. Δεν ξημέρωσε ακόμα!
Ένα κορίτσι για δύο
(Έχουν κλειστεί μέσα στον ανελκυστήρα)
Αλέκος Συσσοβίτης: Αν γλυτώσουμε από 'δω θα με παντρευτείς;
Κατερίνα Λέχου: Μου κάνεις πρόταση γάμου τώρα; Αν ναι, να το ξέρω για να κλάψω...
Είσαι το ταίρι μου
Μάνα: Μη μου θυμώνεις γιε μου. Μάνα είμαι, έχω το ακαταλόγιστο...
Είσαι το ταίρι μου
Βίκυ Σταυροπούλου: Όλο το πρωί είμαι μ' ένα φρούτο...
Τούλα: Τι φρούτο;
Βίκυ Σταυροπούλου: Καρπούζι!
Είσαι το ταίρι μου
Άρης Σερβετάλης: Κάτι μου λέει πως εμείς οι δυο θα γίνουμε αχώριστοι... Δε μου λες, τι ώρα ξυπνάς τις Κυριακές;
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: Αν δεν έχω δουλειά, το μάτι μου δεν ανοίγει πριν από τις δύο...
Άρης Σερβετάλης: Α, ωραία.
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: Κι εσύ;
Άρης Σερβετάλης: Εγώ τις Κυριακές ξυπνάω ... το πρωί της Δευτέρας!
Είσαι το ταίρι μου
(Τα φρικιά φίλοι του Λάζαρου συζητούν)
Φρικιό 1: Τι θα πει «Σερσέ λα φαμ»;
Φρικιό 2: Τι κοιτάς εμένα; Εγώ ήμουνα πρώτη Δέσμη. Δεν κάναμε Αρχαία...
Είσαι το ταίρι μου
(Ο υπηρέτης φέρνει ένα δίσκο με φαγητά πάνω στο ειδικό τρόλεϊ)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Για κοίτα! Αυτός έβγαλε τα φαγιά περίπατο!
Ένα αστείο κορίτσι
Νίκος Τσούκας: Έχω υπηρετήσει πολλούς τρελούς αλλά αυτός πάει για ρεκόρ...
Ένα αστείο κορίτσι
Θανάσης Βέγγος: Ελπιδάκι; Μήπως είσαι απ΄ τη Θεσσαλονίκη;
Ελπίδα: Όχι, απ΄ τον Πειραιά, γιατί;
Θανάσης Βέγγος: Αχ, γιατί μου το χαλάς; Μισό λεπτό ν΄ αλλάξουν τα λόγια... [Τραγουδάει] Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά, Ρωμιά και Πειραιώτισσα...
Ένα ασύλληπτο κορόιδο
Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ... Πιο δυνατά... Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!
Ένας άφραγκος Ωνάσης
Χρήστος Ευθυμίου: Θα μου πεις κύριε πρόεδρε, έγκλημα με ζαχαρίτσα γίνεται; Δεν γίνεται... Αλλά τέτοιος βλάκας είμαι, τέτοιο έγκλημα πήγα να κάνω...
Ένας βλάκας και μισός
(Ο Κωσταντάρας διατηρεί σχολή μανεκέν)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ίσιο το κορμί, ψηλά το κεφάλι, κίνησις αρμονική, βήμα ανάλαφρο, ύφος αρχοντικόν. Και κυρίως σοβαρότης. Όχι τσαχπινιές, όχι νάζια και καμώματα. Το μανεκέν δεν είναι μπαλαρίνα του μουσικού θεάτρου. Το μανεκέν είναι ένα πλάσμα που φορώντας μια ξένη τουαλέτα ενσαρκώνει μια ξένη προσωπικότητα. Όταν θα βρίσκεστε επάνω στην πασαρέλα των επιδείξεων, εσείς δε θα είσαστε εσείς. Εσείς θα είσαστε μια άλλη κυρία που θα φορά το φουστάνι που φοράτε αυτή τη στιγμή εσείς...
Μαθήτρια #1: Τι λεει;
Μαθήτρια #2: Δεν ξέρω, αλλά είναι σπουδαίος δάσκαλος...
Ένας τρελός γλεντζές
(Τον φιλάει)
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες Κατερίνα, το ήθελες και το έκανες αυτό ή το έκανες κατά λάθος;
Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Μπαίνει ένας πελάτης στο κουρείο. Ο Βέγγος φοράει ένα φέσι)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Αυτό το φέσι τι το φόρεσες;
Θανάσης Βέγγος: Δεν το φόρεσα εγώ. Εσύ μου το φόρεσες. Τρία χρόνια έχεις να με πληρώσεις...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Την ώρα που ξυρίζει τον πελάτη, ο Βέγγος ακούει τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Δεν αλλάζεις σταθμό να ακούσουμε κανένα μπουζούκι;
Θανάσης Βέγγος: Άμα θες μπουζούκια να πας στου Ζαμπέτα!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Την ώρα που ξυρίζει τον πελάτη, ο Βέγγος ακούει τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού)
Ραδιόφωνο: Η Ευφροσύνη, χήρα Μπαλωμένου, αναζητεί αβάπτιστο παιδί, αγόρι, με ελιά στο μάγουλο και κάτω απ΄ τη μασχάλη. Χάθηκε στην υποχώρηση του Εσκί Σεχίρ...
(Ο Βέγγος ψάχνει τα μάγουλα και τις μασχάλες του)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Τι ψάχνεσαι ρε Θανάση; Εσύ δε μου είπες ότι η η μάνα σου πέθανε μόλις σε γέννησε; Εκτός κι αν ζωντάνεψε και ψάχνει να σε βρει!
Θανάσης Βέγγος: Έχεις δίκιο, αυτό μου διέφυγε τελείως... (Πάει να τον ξυρίσει)
Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Εεε, δεν είπαμε και το μαγουλό μου να γίνει η σφαγή του Εσκί Σεχίρ...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Ο Βέγγος, κουρέας, μόλις αποξύρισε έναν πελάτη)
Πελατης: Ξέχασες να μου βάλεις κολώνια.
Θανάσης Βέγγος: Α, με συγχωρείτε, μου τελείωσε. Θέλετε να σας βάλω λίγο ξύδι; Λίγο κολλυριο στα μάτια;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...
Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Τρώνε με τον πατέρα του στα αντίθετα άκρα ενός πολύ μακριού τραπεζιού)
Μπάτλερ: Τρώτε κύριε. Σας σέρβιρα.
Θανάσης Βέγγος: Πώς να φάω βρε παιδάκι μου. Βάλε μια καρέκλα δίπλα στον πατέρα. Με το τηλέφωνο θα μιλάμε;
Μπάτλερ: Δεν μπορώ να βάλω καρέκλα κύριε.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Το απαγορεύει ο τουρισμός;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Μπάτλερ: Τρώμε πάντα κρατώντας το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες; Το σουβλάκι, για να το φάμε, το κρατάμε στο αριστερό ή στο δεξί;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Μπάτλερ: Πάντα το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί. Ποτέ το πηρούνι στο δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αν κρατήσω το πηρούνι με το δεξί, τι θα μου κάνουν; Φάκελο;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Προσπαθεί να κόψει ένα μήλο με μαχαίρι και πηρούνι χωρίς να το πιάσει με τα χέρια, αλλά όλο του γλυστράει)
Θανάσης Βέγγος: Μα γιατί γλυστράει έτσι; Μπριγιόλ το άλειψες;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Μπάτλερ: [Φέρνει κονιάκ.] Απόσταγμα οίνου πέντε αστέρων.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Ταξίαρχος είναι;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Έφιππος, περιμένοντας στο φανάρι)
Θανάσης Βέγγος: Έλα Σταμάτη! Πες του Γρηγόρη να ανάψει! Την χάνουμε την Κατίνα!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Μπαίνει μέσα στο κέντρο διασκέδασης με το άλογο)
Σερβιτόρος: Μα που πάτε κύριε;
Θανάσης Βέγγος: Ε, τι φταίω εγώ; Ας κάνατε έξω χώρο για παρκάρισμα αλόγων! Και μη μου μιλάς εμένα έτσι! Εγώ θα φάω λεφτά εδώ μέσα! Ας είν' καλά ο πατέρας μου ο πλούσιος...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Λαυρέντης Διανέλλος: Πριν σε βρω, αγαπούσες μια κοπέλα. Τώρα όμως πρέπει να την ξεχάσεις.
Θανάσης Βέγγος: Μα τι λες πατέρα; Εδώ ένα συνάχι και κάνει τον κύκλο του. Πόσο μάλλον ο έρωτας που είναι και βαρύ καρδιακό νόσημα...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
(Ένας σωρός γράμματα είναι πάνω στο κρεβάτι)
Κώστας Βουτσάς: Τι ειν΄ όλα αυτά;
Μάρω Κοντού: Αλληλογραφία των αναγνωστών μου.
Κώστας Βουτσάς: Και μου έκανες το κρεβάτι ποστ-ρεστάντ;
Επτά χρόνια γάμου
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Κοιμάσαι;
Γιώργος Τσιτσόπουλος: Όχι. Δεν μπορώ να κοιμηθώ...
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Σκέφτεσαι το κορίτσι σου;
Γιώργος Τσιτσόπουλος: Όχι! Έφαγα πολύ πεπόνι...
Η Αλίκη στο ναυτικό
(Μιλάει στο τηλέφωνο)
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι έγινε ρε Αντώνη; Τους πιάσατε στα πράσα;
Γιάννης Βογιατζής: Όχι κύριε υπομοίραρχε, στο κρεβάτι τους πιάσαμε!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ολοτσίτσιδους ρε; Μπράβο ρε Αντώνη. Και εις ανώτερα.
Η βίλα των οργίων
(Ο Κωσταντάρας είναι στο αυτόφωρο, φορώντας μόνο ένα σεντόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κύριε διοικητά, δώστε μου κάτι να φορέσω.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κι αυτά που φοράς πολύ είναι. Καλιγούλα!
Η βίλα των οργίων
Λάμπρος Κωσταντάρας: (Τηλεφωνεί) Τον κύριο υπουργό παρακαλώ...
Γιάννης Βογιατζής: Μόνο υπηρεσιακά τηλεφωνήματα επιτρέπονται.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κι αυτό υπηρεσιακό είναι. Σε υπουργό τηλεφωνώ.
Γιάννης Βογιατζής: Εσείς όμως δεν είστε υπουργός.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πρόσεξε καλά! Εμποδίζεις τον υπουργό να επικοινωνεί με τους φίλους του!
Γιάννης Βογιατζής: Εγώ εσάς εμποδίζω.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Το ίδιο κάνει!
Γιάννης Βογιατζής: Πουθενά δε λεει ο νόμος ότι είναι υπουργοί κι οι φίλοι του υπουργού.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Δεν το λεει; Ααα, θα τον καταργήσω κι αυτόν! Δε μου γλυτώνει.
Η βίλα των οργίων
Λάμπρος Κωσταντάρας: Βιολέτα, σε ικετεύω πουλάκι μου. Βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση.
Βιολέτα: Γυναικοδουλειά δεν είναι; Ε, βρίσκεσαι στην κανονική σου θέση!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εμπίπτω στο νόμο.
Βιολέτα: Πάντα εμπίπτεις στο νόμο εσύ, αλλά ο νόμος ποτέ δεν εμπίπτει σε σένα!
Η βίλα των οργίων
Νίκος Τσούκας: Κύριε υπομοίραρχε, πετύχαμε διάνα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Διάνα, μα δε λογάτε που παν τα τέσσερα ζωντόβολα. Πόσες φορές θα σας το πω βρε! Βρε εμείς κρατάμε ολάκερη την κοινωνία στα χέρια μας. Έτσι σαν μια πιατέλα!
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε. Πιατέλα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Και τι έχει μέσα η πιατέλα;
Νίκος Τσούκας: Τι έχει κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Λογιών λογιών μεζέδες.
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πορτοφολάδες, καφετζούδες, φονιάδες, παρδαλές, ψευτοάγιους, απ΄ όλα τα σχέδια.
Νίκος Τσούκας: Μάλιστα κύριε υπομοίραρχε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Το λοιπόν, ποια είναι η δουλειά μας εμάς;
Νίκος Τσούκας: Ποια είναι κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τσιμπάμε τον έναν, τσιμπαμε τον άλλον, τσιμπάμε τον άλλον...
Νίκος Τσούκας: Ώσπου ν΄ αδειάσει η πιατέλα;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Όχι! Ζωντόβολο! Η πιατέλα δεν αδειάζει ποτέ. Εμείς τσιμπάμε κι η πιατέλα ξαναφουρνίζει μεζέδες.
Νίκος Τσούκας: Γιατί κύριε υπομοίραρχε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δουλειά της της πιατέλας, εεε, της κοινωνίας. Η δουλειά η δική μας είναι να τσιμπάμε.
Η βίλα των οργίων
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.
Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!
Μιράντα Μυράτ: Πόσο είπατε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βρε, μπες μέσα και περίμενε, που θα σου δώσουμε κι εξηγήσεις!
Μιράντα Μυράτ: Καλά, καλά, πηγαίνω. Αλλά να χαρείτε, μιλήστε μου στον πληθυντικό, θα με υποχρεώσετε.
Η βίλα των οργίων
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι σαματάς είν΄ αυτός;
Νίκος Τσούκας: Ο ψευτοάγιος κύριε υπομοίραρχε. Θέλει να τον αφήσουμε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πες του να κάτσει φρόνιμα γιατί θα πέσει βούρδουλας.
Νίκος Τσούκας: Κι αν είναι αληθινός και μας κάψει;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ρε τράβα που σου λεω! Εξουσία είσαι! Εμείς μ΄ όλους μπορούμε να τα βάλουμε. Μ΄ όλους εξόν από το Θεό!
Η βίλα των οργίων
Ανδρέας Ντούζος: Θα μου το πληρώσεις ακριβά αυτό.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Αχ, έλεος Αλέκο μου, έλεος!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εε, όχι σκοτωμούς! Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα Αμέρικαν Μπαρ;
Μέλπω Ζαρόκωστα: Αχ, είμαι πολύ δυστυχισμένη κύριε υπομοίραρχε, πολύ δυστυχισμένη.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κυρία δυστυχισμένη, δε σκεπάζετε τα τσιτσίδια σας και να πάτε να ντυθείτε; (Φεύγει)
Ανδρέας Ντούζος: Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι η Εύα με απάτησε...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ε, υπομονή. Εύα είναι αυτή. Ούτε ο πρώτος είσαι, ούτε ο τελευταίος... Για συμπλήρωσε εδώ τη μήνυση.
Ανδρέας Ντούζος: Προηγουμένως θα ήθελα να υποβάλλω μερικές ερωτήσεις και σ' αυτόν.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Σε ποιον;
Ανδρέας Ντούζος: Στο Ζάβαλο
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι; Εδώ μέσα; Όχι. Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα; Αμέρικαν Μπαρ;
Η βίλα των οργίων
Χρήστος Πάρλας: Κύριε Ζάβαλε, είστε υπεύθυνο πρόσωπο κι ο κόσμος ενδιαφέρεται να μάθει πως ζείτε.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σιγά μη θέλει να χωθεί και κάτω απ΄ το κρεβάτι μου!
Χρήστος Πάρλας: Ο κόσμος θέλει να μάθει για τις κοινωνικές προεκτάσεις των πράξεών σας.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιες προεκτάσεις βρε παιδάκι μου; Εμένα μ΄ αρέσει να χαίρομαι τη ζωούλα μου. Μια ζωή έχω. Πληρώνω και τη χαίρομαι. Ενοχλώ κανέναν; Εσένα μπορεί να σου αρέσει να ρουφάς ναργιλέ! Πώς μπορώ να σου πω «Κύριε, παράτησε το μαρκούτσι γιατί έχει κοινωνικές προεκτάσεις;» Είμαστε ή δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι κύριε μαρκούτση μου... κύριε αυτέ μου...
Η βίλα των οργίων
Λάμπρος Κωσταντάρας: Άκουσε Βιολέτα. Παίζεις άσχημο παιχνίδι. Αυτό το καρνέ είναι ατομική βόμβα! Μπορεί να γκρεμίσει τα στηρίγματα της κοινωνίας!
Βιολέτα: Εσένα δηλαδή.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Λίγο να φερθείς επιπόλαια και θα γίνεις αιτία παγκοσμίου καταστροφής. Άμα πέσουμε εμείς, γκρεμίζεται μαζί και η κοινωνία... Οπότε, θα βουλιάξουν μαζί και τα Βαλκάνια... Κι άμα βουλιάξουν τα Βαλκάνια, πάει η Ευρώπη. Κι ύστερα πάει η Ασία κι η Αμερική... Ολόκληρη η υδρόγειος...
Βιολέτα: Τότε γιατί δε με παντρεύεσαι να σώσεις την υδρόγειο;
Η βίλα των οργίων
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ώστε δεν χάσατε τίποτα, ε; Δεν μπορεί. Εδώ μέσα τριγυρίζει η Σιγανοπούλου. Κάτι θα σούφρωσε αυτή. Κάποια απάτη θα έκανε. Δεν αποκλείεται μάλιστα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται εδώ μέσα.
Σούλη Σαμπαχ: Εγώ δεν την είδα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τα δεν είδα, δεν ξέρω, δεν άκουσα κομμένα!
Η βίλα των οργίων
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιοι είστε εσείς; Ταυτότητες γρήγορα.
Άρης Μαλλιαγρός: Ταυτότητα; Αυτό έλειπε να ΄χω κι εγώ ταυτότητα.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δεν έχεις ταυτότητα; Υπό κράτηση.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Εμείς υπό κράτηση;
Άρης Μαλλιαγρός: Κύριε, είμαι ο Χριστόφορος Τσιμισκής!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δεν πα να 'σαι ο Γκραν Πάπας; Ταυτότητα έχεις παιδί μου; Δεν έχεις ταυτότητα; Ε, θα σε πάω μέσα. Προς εξακρίβωση.
Η βίλα των οργίων
Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;
Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
Θανάσης Βέγγος: Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...
Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.
Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
Ζητείται ψεύτης
Ντίνος Ηλιόπουλος: Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.
Άννα Κυριακού: Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.
Άννα Κυριακού: Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν έιμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόλυπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.
Ζητείται ψεύτης
Άννα Κυριακού: Δηλαδή το καυχιέστε που είστε ψεύτης;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι, γιατί απορείτε;
Άννα Κυριακού: Κι όλα αυτά μου τα 'πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.
Άννα Κυριακού: Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ψευδομάρτυς!
Άννα Κυριακού: Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι!
Άννα Κυριακού: Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.
Άννα Κυριακού: Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Στην "Αλήθεια"!
Ζητείται ψεύτης
Άννα Κυριακού: Κι αφου τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις!
Άννα Κυριακού: Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ' ευθείαν σ' ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.
Άννα Κυριακού: Γιατί;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!
Ζητείται ψεύτης
Άννα Κυριακού: Λυπάμε κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα, γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γενημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες...
Ζητείται ψεύτης
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;
Άννα Κυριακού: Δυστυχώς απουσιάζει.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο ότι ήταν εδώ.
Άννα Κυριακού: Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μάλλον την υπηρεσία σας!
Άννα Κυριακού: Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για να πουλήσω ήρθα!
Άννα Κυριακού: Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο, συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.
Ζητείται ψεύτης
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.
Γραμματέας: Ποιός ήτανε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ενας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα, τον θάμπωσα!
Ζητείται ψεύτης
Ντίνος Ηλιόπουλος: Θέλω να βγάλω δική μου εφημερίδα... τη Νέα Αλήθεια που θα συγκλονίσει τον κόσμο στις ψευτιές!
Ζητείται ψεύτης
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ήταν ψηλός, μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το αδύνατο, με μια μουστακάρα... να έτσι, ένα μουστακάκι...
Ζητείται ψεύτης
Παντελής Ζερβός: Καλημέρα σας κυρία μου.
Ψηοφοφόρος: Καλημέρα σας κύριε Φερέκη. Ήρθα για την υπόθεσή του κουνιάδου μου που ήταν τελώνης στην Αλεξανδρούπολη και ήθελε να τον μεταθέσετε στην Αθήνα!
Παντελής Ζερβός: Α, ναι. Αυτή την υπόθεση την έχει αναλάβει ο ιδιαίτερος μου. Και δεν έγινε ο διορισμός;
Ψηφοφόρορος: Ξέρετε, ο καημένος πέθανε εχθές!
(Μπαίνει ο Ηλιόπουλος μέσα, που δεν ξέρει για το θάνατο του κουνιάδου)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Α, καλημέρα σας κυρία μου. Εντάξει, έγινε η μετάθεση.
Τηλεφώνησα στον κουνιάδο σας και σήμερα το πρωί πήρα και απάντηση: "Ευχαριστώ απείρως ΣΤΟΠ Έρχομαι Αθήνα".
Ψηφοφόρος: Σας τηλεγράφησε; Αφού πέθανε!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ααα, σας το 'πανε; Μα έτσι απότομα; Τσ τσ, τι άγαρμπος κόσμος!
Ζητείται ψεύτης
Περικλής Χριστοφορίδης: Τι γίνεσαι Θόδωρε; Πώς πάει;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Δε βαριέστε κύριε Χαρίλαε, ρουτίνα... Ένα ψεματάκι στον ένα, ένα ψεματάκι στον άλλο. Δηλαδή λιανική πώληση...
Ζητείται ψεύτης
(Ο Ηλιόπουλος κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο με το βουλευτή για ένα ρουσφέτι που του ζήτησε μια κυρία που είναι μπροστά. Έχει γυρισμένη την πλάτη στην πόρτα. Κάποια στιγμή μπαίνει ο βουλευτής από την πόρτα και τον κοιτάζει άγρια. Ο Ηλιόπουλος δεν τον έχει δει.)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι κύριε Φερέκη. Μάλιστα κύριε Φερέκη.
(Γυρνάει και τον βλέπει)
Ντίνος Ηλιόπουλος: Α, χα χα χα! Ξέρετε γιατί γελάω κύριε Φερέκη; Μόλις τώρα μπήκε ο δίδυμός σας αδελφός, ο γιατρός. Και η κυρία νομίζει πως είστε εσείς!
Ζητείται ψεύτης
Γυναίκα: Γιατί δε μιλάτε;
Θάνασης Βέγγος: Πως, πως, προσπαθώ...
Γυναίκα: Αρκεί η προσπάθεια
Θάνασης Βέγγος: Θέλετε τσίχλα;
Γυναίκα: Όχι ευχαριστώ.
Θάνασης Βέγγος: Κάνει και φουσκάλες!
Ζήτω η τρέλα
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ώρε μάνα μου κάτι σουβλάκια...
Σουβλατζής: Να σου βάλω δυο-τρία; Πώς τα θες; Με γύρο, με πίτα;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς τα θέλω; Τσάμπα!
Η Αλίκη δικτάτωρ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Και τι βιβλία ειν' αυτά;
Νίκος Γαλανός: Φιλοσοφικά.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ααα, δεν είναι ελληνικά;
Η Αλίκη δικτάτωρ
(Η Βουγιουκλάκη παίζει το Σαρλό δικτάτορα στα πιτσιρίκια)
Πιτσιρίκι: Μανούλα, τι θα πει δικτάτωρ;
Μάνα: Βλέπε την παράσταση και μη μιλάς.
Πιτσιρίκι: Μα πες μου, τι θα πει δικτάτωρ!
Μάνα: Βούλωστο σου λέω, μη μιλάς!
Πιτσιρίκι: Μα θέλω να μάθω τι θα πει δικτάτωρ!
Μάνα: Σκάσε! Βούλωστο και μη μιλάς!
Η Αλίκη δικτάτωρ
Λάμπρος Κωσταντάρας: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;
Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα...
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Λάμπρος Κωσταντάρας: Γιατί ειν' εδώ αυτό το βάζο; Δεν ειν' η θέση του εδώ!
Μαίρη Αρώνη: Έχεις δίκιο. Δεν ειν' εδώ η θέση του!
(Το πετάει κάτω και το σπάει)
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι κάνεις εσύ εδώ;
Οικιακή βοηθός: Σκουπίζω.
Λάμπρος Κωσταντάρας: Και που ειν' η σκούπα;
Οικιακή βοηθός: Σκουπίζω θεωρητικώς!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι δουλειά κάνετε δεσποινίς;
Δεσποινίς: Εργάζομαι ως χορεύτρια.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Χορεύτρια; Σε κέντρο;
Μαίρη Αρώνη: Όχι σε μπακάλικο!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Άρης Μαλλιαγρός: Αισθάνομαι τελείως ηλίθιος έτσι όπως βρίσκομαι εδώ.
Μαίρη Αρώνη: Επιτέλους άρχισες να καταλαβαίνεις τον εαυτό σου...
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Μαίρη Αρώνη: Βρήκαν δυο μικρούλες και αμέσως πήγαν να κανονίσουν επαφή...
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι; Πάω να του βγάλω τα μάτια!
Μαίρη Αρώνη: Κάτσε κάτω... Τι ωφελεί να έχεις έναν άντρα αόμματο;
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Κώστας Δούκας (φωνάζει): Βάρδα ρε Καραβάγγο! Ειδοποία ρε ότι ξαναπιάνουμε δουλειά!
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Σταύρος Ξενίδης: Εγώ είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Γιώργος Κωσταντίνου: Βελόνα και κλωστή Αντωνάκη...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Γιώργος Κωσταντίνου: Για πρόσεξε κυρία Ελένη, γιατί εγώ είμαι τρελός. Σήμερα παντρευτήκαμε, σήμερα χωρίζουμε! Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!
Μάρω Κοντού: Άκου να σου πω Αντωνάκη! Δε θα μου βγάλεις ξυνή τη μέρα του γάμου μας! Πάρε το καπελάκι σου κι ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου! [Του φοράει το καπέλο κολάρο]
Γιώργος Κωσταντίνου: Ααααα! Με καπέλωσε! Φεύγω...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες σωφέρ; Άκουσα καλά; Είπε σκασμός Αντωνάκη;
Γιώργος Τζιφός: Όχι, είπε σκασμός Αντωνάκη «μου»!... Έτσι είναι κύριε... Τώρα μπήκε η κουλούρα... Τώρα σταματάνε οι γλύκες κι αρχίζει η παντόφλα...
Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες; Παθώς είσαι;
Γιώργος Τζιφός (κουνάει το κεφάλι με ύφος απελπισίας): Παθώς και μαθώς...
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
(Στο λεωφορείο ένας κύριος με ένα καλάμι ψαρέματος στέκεται δίπλα στον Ορέστη Μακρή)
Ορέστης Μακρής: Τράβα το καλάμι σου παιδί μου, μη μου ψαρέψεις κανένα μάτι!
Η Θεία απ' το Σικάγο
(Στο λεωφορείο. Στρίμωγμα.)
Ορέστης Μακρής: Που πάτε κύριε;
Κύριος: Στο διάδρομο.
Ορέστης Μακρής: Μα δε βλέπετε ότι δεν έχει χώρο;
Κύριος: Καλά κύριε. Μην κάνατε έτσι. Δε σας πιάσαμε και απ' τη μύτη!
Ορέστης Μακρής: Μόνο απ' τη μύτη δε μ' έπιασες. Απ' όπου αλλού, με έπιασες παιδάκι μου!
Η Θεία απ' το Σικάγο
http://users.softlab.ece.ntua.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου